Kantuaren eta poemaren arteko tentsioa da lehenengoa. Genero bezala oso ezberdinak dira bata zein bestea, sorkuntzatik beretik. Zer pentsa lezake, adibidez, kantua ezagutu ez eta, bestelako klabe kulturalik gabe, Artzeren Txoria txori lehen aldiz paperean irakurtzen duen euskara-ikasle literaturazaleak? Ez al zaio irudituko, euskaldunon ereserki ez-ofizial hori, balio literario gutxiko testutxo erraz eta gatzik gabea? Baina, era berean, zer pentsatuko du ikasle musikazaleak, kantu baten bila abiatu eta, haren bestelako erreferentziarik gabe, Gabriel Arestiren Josepa Mendizabal Zaldibian poema, letania errebesatu eta “free” samarra bihurtuta topatzen duenean Imanol Larzabalen ahotsean? Une batzuetan entzutea ere zaila gertatzen den kantu luzeegi, nahasi eta eroegia gertatuko zaio, eta ziurrenik lanak edukiko ditu baita kantua osorik entzuteko ere.