zortzi bat hilabete lehenago esklerosia zenuela esan zizutela, baina egia da, halaber, ezin hobeto hartu
zenuela berri gaiztoa, ohiko bizimoduari heltzen zeniola, zeure buruarekin lasai, lanean ere gustura, orekak
eta bizipoz mehe batek hartua, haize leunaren fereka noiznahi bisitari: egun batean, baina –azpilanean
ari ote zitzaizun inkontzientea, bizitzan bizi izandako tentsio guztiak azaleratu nahian, esklerosiaren
berri gaiztoa jakin orduko…?–, lo egiteko zailtasuna nagusitu zitzaizun berriro, hurrengo egunean berdin,
eta hurrengoan eta hurrengoan… eta, ohartu zinenerako, zulo azkengabe batean aurkitu zenuen
zeure burua, satorren munduan eta infernurik gorrienean, gaixo, inoiz ez bezala gaixo.