ontzat hartuz, indartsuagoak egiten garelako; geure burua garen bezalakoak onartuz, geure nortasuna sendotzen dugulako. Lehenbiziko pausoa da hori nork bere buruaz irri egiten ikasteko... Luisa Aguilarrek gai horrekiko sentiberatasun handia erakusten du testu erraz baina indar literarioz bete honetan. Ipuinak forma, kolore, emozio eta sentimendu mundu batera darama irakurlea. Maddik, amaren esana gogoan –bizitzan ama du erreferentzia nagusi–, banan-banan erantzuten die beste haurren esamesa eta trufei: besteentzat akatsa den hori abantaila eta zortea da Maddirentzat.

Haurrak zeinen axeriak izan daitezkeen erakusten digu istorio honek, eta, bestetik, zer kasu gutxi egiten diegun helduok haurrei hutsalkeriak diruditen gauzetan. Kontakizunak oso egitura nabaria du. Tim Bowleyk ahozko literaturaren baliabideak erabili ditu –errepikapena eta progresioa–, irakurlearen arreta bereganatzeko.

Liburu koloretsua da. Proposamen estetiko honetan teknika mistoaz eta collageaz baliatzen da umeak erantzukizunaren kontzeptua uler dezan: kasu honetan animaliatxo batek zer betebehar eta zainketa behar dituen. Bestetik, besterik ere azaltzen dio: zer animalia bizi daitezkeen etxean, eta zeinek bizi behar duten libre.