Frantziako Errepublika ondoratzen ari da. Eta ondoratzearen erdian lema bat loratu da: mundua ala ezer ez. Vicente Barbarrojak helarazi zigun esaldia Marcello Taríren liburu aurkezpenean: Italian 1973tik 1977ra zabaldu zen historiaren leihoan bezala, bizitza oso bat ala ezer ez.
Bizitza ala ezer ez: joan den udako abesti komertzial batetik hartutako lema. Auzune tristeetan sortutako gurari handiaren aldarria. Futbol elastikoekin eta lanik gabe dauden gizonen auzune tristeetako abesti bat.
Leihorik gabe gelditu zen Errepublika bateko ereserki berri bat. Alderdi Sozialistako ministro arrazisten eta wahabismoaren artean hautatu behar zen toki bateko musika. Txiroen arteko gerra soilik existitzen ez zen Frantziako aldarri bat. Eta lan erreformak gazteak institutuetatik eta unibertsitateetatik atera zituen, SNCFko trenek ez zituzten geltokiak utzi.
Lema bat hasi da Errepublikan hedatzen: beleak uso mezulariak izan daitezen soilik.