lugar, os desaxustes, cada vez máis evidentes, entre a súa primeira versión materialista da historia e a irredutible autonomía do político. En terceiro lugar, a afervoada militancia política do autor no movemento obreiro da época, pois resulta decisivo para unha cabal comprensíon destes textos lembrarmos que Marx non foi un académico senón un intelectual revolucionario, polo que cómpre interpretar a súa obra ao fío da súa implicación orgánica, das mobilizacións e os debates conxunturais das diversas organizacións nas que estivo implicado. Estes escritos políticos son, ao cabo, o reflexo das derrotas políticas do movemento obreiro e das revolucións europeas de 1848; do fracaso sen paliativos dos republicanos, demócratas e socialistas en Francia, que daría lugar ao establecemento do segundo Imperio e, por último, do fracaso e represión da mítica revolta da Comuna de París na primaveira de 1871. A versión galega dalgúns dos textos máis influíntes do autor e da historia do pensamento político.