Jose Antonio Loidi Bizkarrondoren Amabost egun Urgain’en eleberriaren edizio berria dugu hauxe; gaur egungo irakurleek arazorik gabe irakur dezaten finkatu nahi izan dugu 1955eko testua, Loidiren eta gure hizkuntzaren orduko doinua eta kolorea galdu gabe, ordea.

«Pertsonak ederki ikusten ditu [egileak], bai barrendik eta bai kanpotik; nork bere bizia du, berez ari dira eta berez mintzatzen, inork behartu gabe. Badaki gertakariak bata besteari josten eta, hori aski ez dela, ederki –arin, zorrotz eta biziro– ematen dizkigu aditzera». Koldo Mitxelena